tabliczka — ż III, CMs. tabliczkaczce; lm D. tabliczkaczek 1. «mała tablica płyta, tafla» Drewniana, metalowa tabliczka. Tabliczka z nazwiskiem, z nazwą ulicy. ∆ Tabliczka czekolady «czekolada w formie prostokątnej płytki» 2. «mała tablica tabela» ∆… … Słownik języka polskiego
mnożenie — n I 1. rzecz. od mnożyć. 2. lm D. mnożenieeń «jedno z podstawowych działań arytmetycznych polegające na wyznaczaniu iloczynu danych dwóch czynników: mnożnej i mnożnika, połączonych odpowiednim znakiem (· albo × w wyrażeniach algebraicznych ten… … Słownik języka polskiego
matematyczny — 1. «dotyczący matematyki, wchodzący w jej zakres, oparty na jej metodach; stosowany w matematyce» Formuła, metoda matematyczna. Rozumowanie, równanie, zadanie matematyczne. Wzór matematyczny. Szkoła matematyczna. Wydział matematyczny uniwersytetu … Słownik języka polskiego
tablica — ż II, DCMs. tablicacy; lm D. tablicaic 1. «płyta, tafla, zwykle czworokątna, z jakimś napisem lub służąca do umieszczania na niej jakichś tekstów» Kamienna, metalowa tablica. Tablica ogłoszeń. Odsłonięcie tablicy pamiątkowej. Umieścić ogłoszenie… … Słownik języka polskiego
co [cóż] dopiero — {{/stl 13}}{{stl 7}} zwrot wprowadzający dalszą część wypowiedzi; podkreśla kontrast między obu jej członami oraz zwiększa zaawansowanie jakiegoś stanu w drugiej jej części : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie mógł sobie dać rady z działaniami na liczbach,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mnożenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. mnożenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} działanie arytmetyczne wykonywane na dwóch liczbach rzeczywistych, w wyniku którego otrzymuje się liczbę rzeczywistą zwaną iloczynem, będącą sumą powstałą z dodania do siebie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień